ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥ |
manamukh agiaanee andhhulae janam marehi fir aavai jaaeae || |
The ignorant self-willed manmukhs are blind. They are born, only to die again, and continue coming and going. |
|
ਕਾਰਜ ਸਿਧਿ ਨ ਹੋਵਨੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਏ ॥ |
kaaraj sidhh n hovanee anth gaeiaa pashhuthaaeae || |
Their affairs are not resolved, and in the end, they depart, regretting and repenting. |
|
ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥ |
jis karam hovai this sathigur milai so har har naam dhhiaaeae || |
One who is blessed with the Lord's Grace, meets the True Guru; he alone meditates on the Name of the Lord, Har, Har. |
|
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਜਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨ੍ਹ੍ਹਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਏ ॥੧॥ |
naam rathae jan sadhaa sukh paaeinih jan naanak thin bal jaaeae ||1|| |
Imbued with the Naam, the humble servants of the Lord find a lasting peace; servant Nanak is a sacrifice to them. ||1|| |
|
ਮਃ ੩ ॥ |
ma 3 || |
Third Mehl: |
|
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਗਿ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਮੋਹਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥ |
aasaa manasaa jag mohanee jin mohiaa sansaar || |
Hope and desire entice the world; they entice the whole universe. |
|
ਸਭੁ ਕੋ ਜਮ ਕੇ ਚੀਰੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਜੇਤਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥ |
sabh ko jam kae cheerae vich hai jaethaa sabh aakaar || |
Everyone, and all that has been created, is under the domination of Death. |
|
ਹੁਕਮੀ ਹੀ ਜਮੁ ਲਗਦਾ ਸੋ ਉਬਰੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥ |
hukamee hee jam lagadhaa so oubarai jis bakhasai karathaar || |
By the Hukam of the Lord's Command, Death seizes the mortal; he alone is saved, whom the Creator Lord forgives. |
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਹੁ ਮਨੁ ਤਾਂ ਤਰੈ ਜਾ ਛੋਡੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥ |
naanak gur parasaadhee eaehu man thaan tharai jaa shhoddai ahankaar || |
O Nanak, by Guru's Grace, this mortal swims across, if he abandons his ego. |
|
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਮਾਰੇ ਨਿਰਾਸੁ ਹੋਇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥ |
aasaa manasaa maarae niraas hoe gur sabadhee veechaar ||2|| |
Conquer hope and desire, and remain unattached; contemplate the Word of the Guru's Shabad. ||2|| |
|
ਪਉੜੀ ॥ |
pourree || |
Pauree: |
|
ਜਿਥੈ ਜਾਈਐ ਜਗਤ ਮਹਿ ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਸਾਈ ॥ |
jithhai jaaeeai jagath mehi thithhai har saaee || |
Wherever I go in this world, I see the Lord there. |
|
ਅਗੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਸਚਾ ਨਿਆਈ ॥ |
agai sabh aapae varathadhaa har sachaa niaaee || |
In the world hereafter as well, the Lord, the True Judge Himself, is pervading and permeating everywhere. |
|
ਕੂੜਿਆਰਾ ਕੇ ਮੁਹ ਫਿਟਕੀਅਹਿ ਸਚੁ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ॥ |
koorriaaraa kae muh fittakeeahi sach bhagath vaddiaaee || |
The faces of the false are cursed, while the true devotees are blessed with glorious greatness. |
|
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚਾ ਨਿਆਉ ਹੈ ਸਿਰਿ ਨਿੰਦਕ ਛਾਈ ॥ |
sach saahib sachaa niaao hai sir nindhak shhaaee || |
True is the Lord and Master, and true is His justice. The heads of the slanderers are covered with ashes. |
|
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੫॥ |
jan naanak sach araadhhiaa guramukh sukh paaee ||5|| |
Servant Nanak worships the True Lord in adoration; as Gurmukh, he finds peace. ||5|| |
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ |
salok ma 3 || |
Shalok, Third Mehl: |
|
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥ |
poorai bhaag sathigur paaeeai jae har prabh bakhas karaee || |
By perfect destiny, one finds the True Guru, if the Lord God grants forgiveness. |
|
ਓਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਓਪਾਉ ਹੈ ਨਾਉ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥ |
oupaavaa sir oupaao hai naao paraapath hoe || |
Of all efforts, the best effort is to attain the Lord's Name. |
|
ਅੰਦਰੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ |
andhar seethal saanth hai hiradhai sadhaa sukh hoe || |
It brings a cooling, soothing tranquility deep within the heart, and eternal peace. |
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਪੈਨ੍ਹ੍ਹਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਇ ਵਡਿਆਈ ਹੋਇ ॥੧॥ |
anmrith khaanaa painhanaa naanak naae vaddiaaee hoe ||1|| |
Then, one eats and wears the Ambrosial Nectar; O Nanak, through the Name, comes glorious greatness. ||1|| |
|
ਮਃ ੩ ॥ |
ma 3 || |
Third Mehl: |
|
ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਪਾਇਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥ |
eae man gur kee sikh sun paaeihi gunee nidhhaan || |
O mind,listening to the Guru's Teachings,you shall obtain the treasure of virtue. |
|
ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥ |
sukhadhaathaa thaerai man vasai houmai jaae abhimaan || |
The Giver of peace shall dwell in your mind; you shall be rid of egotism and pride. |
|
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੨॥ |
naanak nadharee paaeeai anmrith gunee nidhhaan ||2|| |
O Nanak, by His Grace, one is blessed with the Ambrosial Nectar of the treasure of virtue. ||2|| |
|
ਪਉੜੀ ॥ |
pourree || |
Pauree: |
|
ਜਿਤਨੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸਾਹ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਉਮਰਾਵ ਸਿਕਦਾਰ ਹਹਿ ਤਿਤਨੇ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਕੀਏ ॥ |
jithanae paathisaah saah raajae khaan oumaraav sikadhaar hehi thithanae sabh har kae keeeae || |
The kings, emperors, rulers, lords, nobles and chiefs, are all created by the Lord. |
|
ਜੋ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਰਾਵੈ ਸੁ ਓਇ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਅਰਥੀਏ ॥ |
jo kishh har karaavai s oue karehi sabh har kae arathheeeae || |
Whatever the Lord causes them to do, they do; they are all beggars, dependent on the Lord. |
|
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਿਨਿ ਸਭਿ ਵਰਨ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਗੋਲੇ ਕਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣ ਕਉ ਦੀਏ ॥ |
so aisaa har sabhanaa kaa prabh sathigur kai val hai thin sabh varan chaarae khaanee sabh srisatt golae kar sathigur agai kaar kamaavan ko dheeeae || |
Such is God, the Lord of all; He is on the True Guru's side. All castes and social classes, the four sources of creation, and the whole universe are slaves of the True Guru; God makes them work for Him. |
|
ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਹੁ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਦੁਸਮਨ ਦੂਤ ਸਭਿ ਮਾਰਿ ਕਢੀਏ ॥ |
har saevae kee aisee vaddiaaee dhaekhahu har santhahu jin vichahu kaaeiaa nagaree dhusaman dhooth sabh maar kadteeeae || |
See the glorious greatness of serving the Lord, O Saints of the Lord; He has conquered and driven all the enemies and evil-doers out of the body-village. |
|
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਆ ਭਗਤ ਜਨਾ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਰਖਿ ਲੀਏ ॥੬॥ |
har har kirapaal hoaa bhagath janaa oupar har aapanee kirapaa kar har aap rakh leeeae ||6|| |
The Lord, Har, Har, is Merciful to His humble devotees; granting His Grace, the Lord Himself protects and preserves them. ||6|| |
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ |
salok ma 3 || |
Shalok, Third Mehl: |
|
ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਧਿਆਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥ |
andhar kapatt sadhaa dhukh hai manamukh dhhiaan n laagai || |
Fraud and hypocrisy within bring constant pain; the self-willed manmukh does not practice meditation. |
|
ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਦੁਖੁ ਵਰਤੈ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ॥ |
dhukh vich kaar kamaavanee dhukh varathai dhukh aagai || |
Suffering in pain, he does his deeds; he is immersed in pain, and he shall suffer in pain hereafter. |
|
ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥ |
karamee sathigur bhaetteeai thaa sach naam liv laagai || |
By his karma, he meets the True Guru, and then, he is lovingly attuned to the True Name. |
|
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਅੰਦਰਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥੧॥ |
naanak sehajae sukh hoe andharahu bhram bho bhaagai ||1|| |
O Nanak, he is naturally at peace; doubt and fear run away and leave him. ||1|| |
|
ਮਃ ੩ ॥ |
ma 3 || |
Third Mehl: |
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਹੈ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥ |
guramukh sadhaa har rang hai har kaa naao man bhaaeiaa || |
The Gurmukh is in love with the Lord forever. The Name of the Lord is pleasing to his mind. |
|